W niedzielę 21 listopada 2010 roku w Radio Kraków będzie można wysłuchać audycji o czchowskiej straży, w której prezentowane będą sprawy dotyczące naszej jednostki. Audycję zrealizował red. Jan Stępień. Zapraszamy do jej wysłuchania o godzinie 7 rano.

10 listopada 2010 roku, w gościnnej Szczurowej, odbyła się ważna dla strażaków uroczystość podsumowania „Plebiscytu na najpopularniejszego strażaka roku 2009”, połączona ze – spóźnionymi z powodu tegorocznych kataklizmów – obchodami Święta Strażaka i (ze względu na datę) Święta Niepodległości. Na uroczystość zaproszeni zostali strażacy ochotnicy z powiatów: bocheńskiego, brzeskiego, dąbrowskiego i tarnowskiego. Nie mogło także zabraknąć strażaków zawodowych oraz – a jakże – przedstawicieli naszej jednostki. Tą, tak ważną dla strażackiej braci uroczystość, zaszczycili swą obecnością przedstawiciele parlamentu, władz wojewódzkich, powiatowych i gminnych, a także strażaccy komendanci i przedstawiciele ZOSP RP różnego szczebla. Jednak głównym powodem przedstawienia poniższego fotoreportażu, jest fakt, iż do współprowadzenia tej gali, zaproszono naszą koleżankę, druhnę Joannę.
Jak wyglądała ta strażacka impreza, począwszy od prób i rozgrzewki, a kończąc na nakarmieniu strudzonych prowadzących oraz pożegnaniu gościnnych gospodarzy, poniższe zdjęcia (być może nie całkiem profesjonalnie) przedstawiają.

21 września 2010 roku odbyło się posiedzenie Rady Powiatu Brzeskiego, której jednym z tematów było podsumowanie majowo czerwcowej akcji powodziowej. Naszego Prezesa na te obrady zaproszono, a jakże! Tylko, że i jemu, i nam wszystkim ciśnienie wzrosło, gdy dowiedzieliśmy się z sesyjnego sprawozdania ile to razy wyjeżdżaliśmy do - ogólnie rzecz biorąc - przeciwpowodziowych akcji. Ostro wzięliśmy się za liczenie raz jeszcze. W żaden sposób jednak nie mogliśmy wyliczyć 87 wyjazdów, a taka właśnie ilość podana została przez Komendę Powiatową Państwowej Straży Pożarnej w Brzesku.
Nam wychodziło za każdym razem 106 wyjazdów! Nie będąc do końca pewnymi naszych matematycznych umiejętności, poprosiliśmy nawet speca z zewnątrz o porachowanie nam tych skomplikowanych zestawień i znowu wyszło 106! Spec zwrócił nam też uwagę na ważny fakt. Skoro gmina przyjęła, sprawdziła i wypłaciła Wam ekwiwalent, to nie mogliście się mylić!
Czyli pomyłka Komendy? Przecież nasz naczelnik skrupulatnie zgłasza (zawsze!) każdy wyjazd!
Napewno pomyłka, bo przecież nie celowe zaniżanie ilości Waszych akcji - pocieszał spec. Tylko, że jakoś już nie bardzo trafiały te słowa do naszych druhów. Skoro tyle czasu i sił poświęciliśmy na niesienie pomocy, to niech ktoś tylko to rzetelnie zanotuje - mówili rozgoryczeni.
Wszystkim zainteresowanym, a i zaciekawionym tym tematem też, podajemy:
- w okresie: maj - czerwiec, do akcji powodziowych wyjeżdżaliśmy - 106 razy
- w okresie: lipiec - 30 wrzesień 2010 r. - 12 razy
- łącznie: do dnia dzisiejszego (30.09.2010 r.) akcji powodziowych - 118 razy
- od 1 stycznia br do 30 września br., wyjazdów alarmowych (z wypadkami, pożarami
i innymi zdarzeniami) - 173 wyjazdy o łącznym czasie 1507 godzin i 30 minut.
Tyle własnego czasu czchowscy strażacy poświęcili na pomoc potrzebującym i żadna komenda tego nie zmieni.

29 września br. na drodze wiodącej do żwirowni, znalazły się niespodziewane przeszkody w postaci solidnie wykonanych, stalowych ostrzy. Ich celem - najpewniej - było zniszczenie opon ciężarówek transportujących żwir, gdyż o przejazd tą trasą, od jakiegoś już czasu, toczony jest zażarty spór. Nie wnikając po czyjej stronie jest racja, przypominamy, iż tylko w tym roku, już dwukrotnie jeździliśmy do akcji właśnie na żwirownię. Raz by ratować wędkarza, którego otoczyła woda wzbierającego Dunajca, a raz by wyciągnąć z wodnej kipieli chłopca porwanego przez nurt tej rzeki. Co by było gdyby, jadący do akcji, strażacki samochód najechał na takie pułapki? To proste! Rybaka zalała by woda aż po czubek głowy, a wyziębiony chłopiec - pewno już martwy - popłynął by z nurtem. Pomyślał o tym "dowcipniś" rozkładający kolce? Z pewnością nie. Tylko ciekawe co mówiłby, gdyby nagle ktoś z jego rodziny na gwałt potrzebował pomocy, a strażacy zmienialiby przebite koła!
To karygodne postępowanie, więc mamy nadzieję, że policja szybko ustali tożsamość sprawcy tego czynu.

Że strażacy wzywani są do najróżniejszych, czasem nawet dziwnych, zdarzeń, jesteśmy już przyzwyczajeni lecz ostatnie wezwanie do obcięcia zwisających nad parkingiem konarów to … zresztą sami oceńcie.
Było niedzielne popołudnie gdy donośny głos syreny wezwał druhów do remizy – polecenie: jechać do Wytrzyszczki, nachylone nad jezdnią drzewa zagrażają bezpieczeństwu jadącym drogą K-75 pojazdom było bezdyskusyjne. Pierwszym problemem po przybyciu zastępu na miejsce było znalezienie owych drzew. Gdy w końcu ustalono, że owszem, konary zwisają ale nad parkingiem przydrożnej restauracji, problemem okazała się sprawa własności terenu i rosnących na nim drzew.
Gdy już znalazł się właściciel terenu i drzew, to... kategorycznie zabronił ścinania pochylonego drzewa, godząc się jedynie na ewentualne obcięcie gałęzi. Nasze prawo nie przewiduje finansowego obciążania za usługowo (tak trzeba to nazwać) wykonane czynności, a obowiązek utrzymania w bezpiecznym stanie przydrożnych terenów spoczywa na właścicielu gruntu.
Pytanie czy to właściciel parkingu chciał posłużyć się strażą do rozwiązania problemu niebezpiecznie zwisających konarów, czy jakiś nadgorliwy, a bojący się o własne autko, kierowca zadzwonił po straż jest już chyba nieistotne. Ważne jest to, że stracone czas i poniesiono niepotrzebne koszty – o przerwanej sjeście ochotników nie wspominając. A gdyby w tym samym czasie, gdzie indziej, potrzebna była faktyczna pomoc – na przykład przy wypadku?
Odrębną sprawą jest przejazd zawężonym odcinkiem drogi K-75 w Będzieszynie. Może by tak ktoś z odpowiedzialnych za taki stan rzeczy zajął się tym problemem. Niech tylko spróbuje przejechać tamtędy alarmowo gdy ma czerwone światło. Najwyraźniej potrzeba (odpukujemy!) czyjejś śmierci w wyniku zbyt późno udzielonej – obojętnie, przez straż lub pogotowie – pomocy, aby sprawę rozwiązać. I jeszcze jedno! Łączność radiowa na terenie naszego powiatu jest fatalna. Rozumiemy, górzysty, często zalesiony teren, nie sprzyja takiej łączności, ale dlaczego doskonale słyszymy radiowe korespondencje sąsiednich powiatów: tarnowskiego, sądeckiego czy bocheńskiego? Coś technicznie jest tutaj chyba niedopracowane, a łączność – o czym każdy już wie – to podstawa sprawnego działania.